Wojtek Cholewa (1978-2006) w czasie swych pierwszych praktyk wykopaliskowych, prowadzonych przez Instytut Archeologii UJ w Jakuszowicach, otrzymał pseudonim „Jones”. Był postacią niezwykle barwną i sympatyczną. Niespokojny duch, niepowtarzalny przyjaciel, szlachetny i życzliwy, odważny człowiek. Pasjonował się sztuką naskalną, religioznawstwem, archeologią podwodną i wieloma innymi zagadnieniami.

Książka „Po drugiej stronie…” została wydana w hołdzie „Jonesowi” przez jego przyjaciół w piątą rocznicę rozstania. Jest to zbiór artykułów naukowych będący zarazem „opowieścią” dla Niego – opowieścią z wątkami, które musiałby znać gdyby żył… Książkę otwiera niepublikowany tekst Wojtka o sztuce naskalnej europejskiego paleolitu, widzianej przez pryzmat szamanizmu.

Wojtek wędrował po trzech kontynentach, w tomie znalazły się teksty z zakresu archeologii Europy, Azji i Afryki…</p> <p>Spis treści:

Wojciech Cholewa, Wyobrażenia antropomorficzne w sztuce naskalnej europejskiego paleolitu w świetle interpretacji szamanistycznych.

Agnieszka Klimek, Analiza technologiczna procesu obróbki krzemiennej na stanowisku pracownianym kultury świderskiej I/81 w Gojściu, pow. Pajęczno, przy zastosowaniu metody składanek.

Anna Longa, Neolityczne puchary libacyjne z północno-wschodniej Afryki.

Sławomir Chwałek, Kamienna buława z okolic Chęcin w woj. świętokrzyskim.

Przemysław Wierzbicki<, Wykorzystanie rozgrzanych kamieni jako transmitorów ciepła na stanowiskach typu "burnt mound" w Irlandii.

Karol Dzięgielewski, Moczydła do lnu? Nowa hipoteza dotycząca funkcji jam szczelinowych ("Schlitzgruben") z epoki brązu i żelaza.

Ireneusz Miraś, Zagadnienie wtórnego przepalenia ceramiki grobowej kultury pomorskiej na przykładzie stanowisk z północno-wschodniej części regionu radomskiego.

Łukasz Oleszczak, Migracja plemienia Jüeczy na tle dziejów Azji Centralnej i Środkowej okresu huńsko-sarmackiego.

Daniel Czernek, Kinga Ryba, Ochrona czy opieka nad dziedzictwem archeologicznym? Działania badawczo-konserwatorskie a realizacja inwestycji gminnych.

Dariusz Niemiec, Czy Konrad Mazowiecki grał w szachy na Wawelu?

Obszerna, wieloautorska monografia to wspólna edycja Instytutu Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego i Wydawnictwa Profil-Archeo, wyczekiwana przez wielu miłośników i badaczy średniowiecza. Dzieło stanowi pokłosie kilkuletniego programu opracowania archiwalnych materiałów archeologicznych z grodziska w Sąsiadce w woj. lubelskim, pozyskanych podczas prac wykopaliskowych Zofii Wartołowskiej i Włodzimierza Antoniewicza w latach 1936-39 i 1945-57. Opracowanie źródeł i wydanie monografii sfinansowano przede wszystkim ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, w ramach priorytetu 5. (Ochrona zabytków archeologicznych), koordynowanego przez Narodowy Instytut Dziedzictwa. Projekt przewidywał opracowanie jedynie części zabytków z niezwykle bogatej kolekcji sąsiadeckiej – pochodzących z podgrodzia; Grodzisko w Sąsiadce jest utożsamiane z Sutiejskiem, jednym z Grodów Czerwieńskich, wymienianych w latopisach ruskich. Zdaniem autorów monografii, potwierdza to zarówno chronologia materiałów archeologicznych, jak i znaleziska sfragistyczne (ołowiane pieczęcie księcia ruskiego Dawida Igorewicza). W świetle prezentowanego opracowania, rola grodu w Sutiejsku wydaje się istotna nie tylko z punktu widzenia militarnego (strategiczne położenie w obrębie pogranicza polsko-ruskiego, na styku rodzących się monarchii Piastów i Rurykowiczów), ale jako miejsca, w którym mieszały się dwie wielkie tradycje i kultury wczesnego średniowiecza – zachodnia i bizantyńska.

Dzieło składa się z trzech zasadniczych części (zagadnienia ogólne, analizy poszczególnych kategorii znalezisk wraz z uwagami na temat gospodarki i zajęć mieszkańców grodu oraz tablice wraz z katalogami tabelarycznymi). Spośród licznych kategorii źródeł wyróżnia się bogata kolekcja militariów, opracowana przez Piotra N. Kotowicza. Liczne są też serie przęślików glinianych i kamiennych (Isabella Żołędziowska, Dominik Chudzik). Do ciekawych wniosków prowadzi np. analiza szczątków ryb (Mirosława Zabilska-Kunek). Autorką tekstów o charakterze syntetyzującym jest Joanna Kalaga.